Av og til skriv ein for å forska i eige liv for å finna ut korleis det var og kvifor det vart som det vart. «Livet må leves forlengs og forstås baklengs.» er eit av Søren Kirkegaard sine kjende sitat. Dette er ein tekst som bearbeider og søkjer den forståinga som ein kanskje aldri fekk. Det er ein straum av mennesklege kjensler, men også ein sterk vilje til innsikt, fornuft og forsoning. Det er ei fin rørsle som søkjer fred. Lesaren vil merka korleis tekstskrivinga opnar for viljen til å sjå og forstå. Noko betre og vakrare enn det kan vi vel ikkje ønskje.